تقدیر کردن از مردی ک هر گز از خودش تعریف نکرد،کار آسانی نیست.
غفاری برای همکارانش، ن رییس اداره بود و ن مافوق،برای آنها غفاری مرد عمل،اخلاق و مدارا بود.
غفاری برای ورزشکاران همانند پدری دلسوز و مهربان بود ک در شادیهایشان خندید و در تلخ کامیهاشان اندوهگین شد.
میتوان ب غفاری انتقاد کرد، ولی نمیتوان دوستش نداشت.
در طول سالیان،غفاری هیچگاه خود را رییس ورزش ندانست،هیچگاه سیاستش از ادب و معرفتش پیشی نگرفت
هیچگاه عزت و احترام را خریداری نکرد،هیچگاه اخلاق را زیر پا نگذاشت
غفاری هیچگاه در بر روی منتقدان و مخالفانش نبست!.
باید غفاری را منصفانه ببینیم و قضاوت کنیم،صحبت از کسیکه سلامت،جوانی و زندگی خویش را بدون ادعا فدای ورزش کرد،تا چراغ والیبال،سوارکاری،سپک تاکرا،ساحلی،بسکتبال،ورزش بانوان و ده ها مورد دیگر روشن بماند،آنهم در شهری ک فاقد اسپانسر قوی،کارخانجات عظیم و سرمایه گذاران علاقمند ب ورزش میباشد،تا من و شما را در سراسر ایران،بلکه آسیا و گاها جهان،با نام پر افتخار گنبد کاووس و ترکمن صحرا بشناسند،کاری بس دشوار و سخت است.
خداوند در قرآن کریم برای اینکه ته دل همه ما قرص،قرص،بماند دو بار تَکرار کرده: اِنَ مَعَ الْعُسرِ یُسرا….
جناب غفاری: هیچکس بیشتر از محمدرضا طالقانی ب ورزش کشور خدمت نکرد،زمانی ک امام وارد فرودگاه مهرآباد شد،طالقانی پشت امام با اسلحه ایستاده بود،ولی در آخر کار با چشم گریان از ورزش رفت،و تو امروز همانند محمدرضا طالقانی ،با چشم گریان از ورزش رفتی!!
میدانم ک دل بزرگی داری،و این دل کدورتی از کسی در خود جای نخواهد داد،ولی برای تمام رنج هایی ک بر تو روا کردند!صبر کن، صبر اوج احترام ب حکمت خداوند است.
هر ک ما را یاد کرد،ایزد مر او را یاد باد/هر ک ما را خار کرد،از عمر برخوردار باد/هر ک اندر راه ما خاری فکند از دشمنی/هر گلی از باغ وصلش بشکفد،بی خار باد
مکرو مکرالله،والله خیر الماکرین
دوران عزت مستدام

✍️امیرعباس علی پور ،حوالی برج تاریخی قابوس-پانزدهم بهمن۹۶