هنرهای رزمی به طور بسیار گسترده ای در جهان به عنوان روش آموزش دفاع از خود شناخته شده است

هنرهای رزمی به طور بسیار گسترده ای در جهان به عنوان روش آموزش دفاع از خود شناخته شده است. اکثر افرادی که کلمات کاراته، جودو و کونگ فو و… را می شنوید تصاویر معابد یا شیوه های معنوی که برای تقویت ذهن و بدن و روح و روان است به خاطر می آورند . بسیاری از هنرجویان آینده نگر و مربیان هنرهای رزمی بر این باورند که تکنیک های روحی و جسمی از هنرهای فردی مرتبط است.

در واقع، ماهیت واقعی، اثر هنرهای رزمی است و به طور کامل شناخته نشده است. فیزیک قدرت در پشت قدرت هنرهای رزمی است. آموزش هنر رزمی نیز از جنبه های معنوی هنرجویان خود را به پیشرفت و تکامل می رساند. آموزش های فیزیکی و تمرین های معنوی، به همان اندازه مهم است. به رسمیت شناختن ارزش هنر رزمی و احترام به قدرت این هنر را فقط علم می تواند به ارمغان بیاورد.جنبه های دیگر مانند فعالیت های رقابتی وقتی افزایش پیدا میکندکه در ما ایجاد استرس نماید ، در این صورت استرس کمک می کند تا مردم برای رسیدن به اهداف جدید گام بردارند. بدون احتمال شکست یا بهتر است که بگویم بی شک ، موفقیت وجود دارد. ماهیت رقابتی از هنر به نفع تمامی هنرجویان است.

استاد ناکایاما، دانش آموز اول Gichin Funochoshi، بنیانگذار کاراته مدرن می گویند:

تصمیم گیری برنده یا بازنده است که هدف نهایی نیست. کاراته یک هنر رزمی برای توسعه شخصیت از طریق آموزش است، به طوری که کاراته می تواند هر مانع محسوس و یا نامحسوس را از میان بردارد. – ناکایاما،

پس باید بیان داشته باشیم که هنرجویان باید آمادگی خود را برای توسعه و درک درست از هنر رزمی را کامل کنند . اساتید و هنرجویان این هنر باید توجه بیشتری به علم هنرهای رزمی به جای ترویج راه خود از هنر بپردازند. کاراته با احترام شروع و با احترام به پایان می رسد .

امام علی (ع) می فرمایند ((«لیس منا من لم یوقر کبیرنا و لم یرحم صغیرنا» کسی که بزرگ ما را احترام نکند و کوچک ما را مورد شفقت وعطوفت قرار ندهد، از ما نیست. ))

مهم ترین عنصر این هنر رزمی اخلاق درست و احترام به یکدیگر بوده که این ، یکی از هزاران امتیاز مثبت این هنر بزرگ است که ما هنوز به نیمی از آن دست یافته ایم .

هنر زیبای کاراته به برقراری عدالت کمک می‌کند و همیشه درآن عدالت رعایت می شود زیرا همه چیز طبق اصول و نظم خاصی به جلو حرکت می کند چون یادگیری این هنر جذاب هیچگونه محدودیتی ندارد و نمی توان گفت که کسی در این هنر کامل است ، می توان اینگونه مثال زد که اگر کاراته را بعنوان یک کره زمین در نظر بگیریم می توان گفت که حتی ما به نیم کره آن هم نرسیدیم .

هنرجوی جوانی سراسر ژاپن را زیر پا نهاد تا به مدرسه هنرهای رزمی رسید. وقتی آنجا رسید، استاد به او اجازه ورود داد.

استاد پرسید:خواستار چه چیزی از من هستید؟

پسر جواب داد:می خواهم زیر نظر شما تعلیم ببینم و بهترین مبارز و رزمی کارجهان گردم. شما بگوئید برای چه مدتی بایستی تعلیم ببینم؟

استاد مکثی کرد و جواب داد :حداقل ده سال.

هنرجو با تعجب گفت:ده سال مدت زیادی است. خوب اگر من دو برابر شاگردان دیگرتان تلاش کنم، آن وقت چه؟

استاد گفت : حداقل بیست سال طول خواهد کشید .

هنرجو که متعجب شده بود ،پرسید:بیست سال!؟ خوب اگر من شب و روز و با تمامی وجودم کار کنم چه؟

استاد جواب داد: بیش از سی سال.

هنرجوی جوان پرسید: چطور هر دفعه که میگویم بیشتر تلاش و تمرین میکنم، شما مدت یادگیری را زیادتر میکنید؟

استاد گفت:روشن است. وقتی یک چشمت را به مقصد دوخته ای، فقط با یک چشم میتوانی راه را بیابی.

کاراته دارای سبک های زیادی است اما ۴ سبک بسیار مهم آن عبارتند از : شوتوکان ، (بنیان گذار: گیچین فونا کوشی) –شیتوریو ، (بنیان گذار: کنوا مابونی) گوجوریو ، (بنیان گذار: چوجون میاگی)وادوریو ، (بنیان گذار: اوتسوکا هیرونوری) کاراته به معنای فارسی یعنی دست خالی که معروفیت آن در عموم تقویت جسم و روح بوده و در دو بخش کومیته (دونفر با قوانین و شرایط فدراسیون جهانی کاراته به میدان مبارزه می روند ) و کاتا ( اجرای تمامی تکنیک ها ثابت بوده و شرایط آن اجرای صحیح ، قدرت ، تنفس و… برای حریف خیالی) و علت سفیدی لباس کاراته ایجاد صلح بوده است .

استاد بزرگ گیچین فاناگوشی پدر کاراته مدرن می فرمایند : کاراته چون آبی است جوشان که اگر حرارت به آن نرسد رو به سردی بر می گردد .

محمد حامدی